Ağız Kokusu Tedavisi

Ağız kokusu bakterilerin enerji kaynağı olan protein amino asitlerinin üzerinde aşırı aktivite de olmasından oluşur. Yaş gözetmeksizin toplumun büyük bir kesimini etkileyen ağız kokusu sorunuyla doktora giden hastalara doğru teşhis ve etkili bir tedavi uygulanmalıdır. Doktorun ağız kokusu yakınması olan hastalara doğru yaklaşımı için ağız kokusuna neden olabilecek sistematik hastalıklar hakkında da tedavide öncelikli olarak uygulamalar yerine getirilmeli, şikâyetin devam etmesi halinde teşhis aşamasına tekrar dönerek hastanın hastalığıyla ilgili doktora yönlendirilmesi sağlanmalıdır. Ağız kokusu tedavisinde standart ve kabul edilmiş olan protokoller bulunmamaktadır. Fakat tedavi için standart dental ve periodontal tedavi kapsamında bazı uygulamalar yapılır. Hastanın bunlara cevap vermemesi halinde yeniden teşhis aşamasına dönülebilir. Öncelikle tedavi de bir alet yardımıyla volatil sülfür bileşiklerinin ölçümü yapılmalıdır. Uygulanacak tedavi adım adım sorunu çözebilmek için bazı prosedürlerin uygulanmasını gerektirir. Ağızda olan kokuyu farklı ürünlerle belirli bir süreyle maskelemekte mümkündür.

Ağız Kokusu Tedavisinin Hedefleri

• Dil sırtındaki bakteriyel kolonizasyonunu ortadan kaldırmak
• Mevcut volatil sülfür bileşiklerini bloke etmek
• Hastanın ağız kokusunu gidermek için eğitmek

Ağız kokusu olan hastaların tedavisinde ağız kokusunun çeşidine göre uygulamalar yapılır.

Fizyolojik ağız kokusu tedavisi: Öncelikle ağızdaki kötü kokunun kaynağı tespit edilmelidir. Daha sonra diyet düzenlemesi yapılmalı, dil temizliğine önem verilmeli ve oral hijyen eğitimi verilmelidir. Hastaların dilin arka kısmının az ulaşılabilir olduğu için ağızda en kötü kokan bölge olduğu hatırlatılmalıdır. Dil temizliğinde özel olarak üretilen dil fırçalarının ya da taraklarının kullanılması sağlanmalıdır. Bunun için sert bir diş fırçasından da yararlanılabilir. Dişlerin ve dilin temizlenmesi ağızda hidrojen sülfit ve metil merkaptan konsantrasyonunu önemli bir oranda azaltacaktır. Dil fırçalamasının yarattığı en büyük sıkıntı bulantı ve kusmanın olmasıdır. Bunun önlenmesi ya da hafifletilmesi için fırçalamanın ayna karşısında yapılmaması küçük fırça darbeleriyle uygulanması ve nefes verme aşamasında dilin kısa aralıklarla fırçalanması faydalı olur. Oral hijyenin devamından sonra hastalarda ağız kokusunun sürmesi halinde etkili bir gargara tavsiye edilebilir. Gargaralar ağız kokusu sorunu olan hastalarda etkili bir hijyen aracıdır. Alkol bazlı solüsyonlar ise sadece ağız kokusunu maskeler. Bu nedenle sadece geçici rahatlama için kullanılabilir. Ağız yıkama ürünleri yüksek alkol içerdiğinden ağızda kurutma etkisi yapar ve ağız kokusunu hızlandırabilir. Bu yüzden hastalara alkol içeren bir gargarayı kullanırken ne zaman bırakmaları hakkında gereken bilgilendirme yapılmalıdır. Bunun dışında hastaların düzenli olarak her gün en az 2 defa dişlerini fırçalamaları ve şekersiz sakız kullanmaları tavsiye edilir. Ağız kokusuna sebep olan bakterilerin yok edilmesiyle ağız kokusu tedavisi yapılmış olur.

Patolojik ağız kokusu tedavisi: Ağız içindeki sebeplerden kaynaklanan patolojik ağız kokusunun olması halinde hastaya önce oral hijyen eğitimi verilir. Daha sonra periodontal hastalıklar tedavi edilir, çürükler restore edilir, ağız içinde uyumu bozulan protezler elimine edilir. Hastalarda sabit ya da hareketli protezler varsa ya da hastanın yaşı ileriyse ultrasonik diş fırçası ile daha gelişmiş hijyen metodları kullanılır. Kişilerin her gün diş ipi kullanması kullanmayanlara göre ağız kokusunun daha iyi önlemektedir. Bu yüzden hastaların diş ipi kullanması sağlanmalıdır. Ağız dışı nedenlerden yani sistemik hastalıklardan ortaya çıkan patolojik ağız kokusunda ise hastanın uzman bir doktora yönlendirilmesi sağlanmalıdır.

Yalancı ağız kokusu tedavisi: Bu tür ağız kokularında hastaya doğru teşhisin konulması son derece önemlidir. Bu sayede hasta uygun şekilde motive edilebilir. Bunun yanında diğer ağız kokusu tedavilerinde yapıldığı gibi oral hijyen eğitimi verilmesi gereklidir.

Halitofobi tedavisi: Hastalara bu teşhis konulduğunda psikiyatriste yönlendirilerek tedavi sağlanmalıdır.